Historia Zamku Królewskiego na Wawelu
Zamek na Wawelu znajduje się na Wzgórzu Wawelskim, które znane jest z mitu o ziejącym ogniem smoku, który przemierzał wieś, pożerając zwierzęta w pobliżu Wisły. Najwcześniejsze budowle zamku powstały w XI wieku, które następnie zostały ufortyfikowane przez króla Kazimierza III Wielkiego podczas jego panowania w latach 1333-1370.
Za panowania dynastii Jagiellonów (1386-1572) Wawel stał się renesansową rezydencją, gdy król Zygmunt I (1506-1548) przeprowadził gruntowne renowacje po pożarze w 1499 roku. W tym czasie wybudowano również wspaniałą Kaplicę Zygmuntowską. Pozostał rezydencją królewską do czasu, gdy król Zygmunt III Waza przeniósł stolicę do Warszawy na przełomie XVI i XVII wieku.
Zamek przeżywał okres upadku podczas rozbiorów Polski w 1795 roku. Przeszedł pod kontrolę austriacką i był używany jako cytadela wojskowa. Pozostał symbolem polskiej tożsamości narodowej przez cały XIX wiek. Ostatecznie, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w XX wieku, rozpoczęto prace konserwatorskie, które doprowadziły do gruntownej renowacji.
Dziś Wawel jest obiektem Światowego Dziedzictwa UNESCO i ważnym symbolem bogatej historii Polski.